شعرخدائیه -داراب افسربختیاری

ای که روزی همه خلق زانبارتونه
آسمون هاوزمین کرده کردارتونه
ئی همه نقش ونگاری که منه دنیاهد
همه ازپرتویک جلوه دیدارتونه
افتو وئی همه نوری که اتاوه به زمین
مختصرذره ای ازتابش رخسارتونه
ئی همه او که به دریاچونوهی موج ازنه
چکه ای ازکرم اورگوهربارتونه
عاقلون هرچه کنن فکروابالن به خوسون
اشتباه کردنه پای جمله زافکارتونه
هرکه رهدازپی مقصودوبه مقصودرسید
اونرهدونرسیدیوز رفتارتونه
......
افسرئی فخربسه سی توکه بعدازمرگت
اسم لرتابه ابدزنده زاشعارتونه
                             
                             (( داراب افسربختیاری))