اگر روزی خدا جهان را آغاز کرده است ، مسلماً آن  ،

نوروز بوده است وً بهار نخستین فصل

 سبزه ها روئیدن آغاز کرده اند

و رود ها رفتن و شکوفه ها سر زدن

 و جوانه ها شکفتن ،

 بهار از راه رسید به امید جلوه های زیبای آفرینش اما تعطیلات نوروزی امسال ازگل های بابونه وگل سرخ بی بهره بود لالی واندیکا وچم اسیاب طراوت همیشگی را نداشت وشیمبار همیشه سبز خشک بود چونان دشتهای کویری در عطش باران معطر بودند تا جوانه های تازه رسته را با ضیافت خود مهمان کنند اما کاسه آسمان خالی از مایه حیات بخش بود تا بهار از راه نرسیده نظاره گر تابستان باشیم

 اماعلیرغم خشکسالی ناشی از فقدان بارندگی - مسجدسلیمان در نوروز باز حال وهوای خاص خود را داشت کوچه باغ های عشق و مهربانی مثل همیشه با صفابود و سبز و جویبار محبت بختیاری آن را با ضیافت خود سیراب میکرد . سرمست ازدیدن قافله دوستان وفامیل ُ تجدید خاطره با یاد عزیزان از دست رفته سوم فروردین بازهم با سنت زیبای مراسم شاهنامه خوانی - روز دوازدهم فروردین هم که احمد بابادی  طنز پرداز شهر در اثار باستانی سرمسجد به هنرنمایی پرداخت ودرنهایت سیزده بدر که مثل دیگر روزهای عید به یمن جاده شهرکرد خیل دوستداران طبیعت  به دلا وشیمبار کشانیده شدندتعطیلات نوروزی امسال در مسجدسلیمان سپری شد

به امید هربهار

    درفراسوی هرنگاه

          درتبسم هرلبخند

                    مست هرفکر هرپندار

                              روزگارتان خوش باد.

چه خوب بود اگر این مراسم شاهنامه خوانی هرساله در یک نقطه از شهرستان مسجدسلیمان برگزار می شد تا در کنار گسترس فرهنگ شاهنامه خوانی مهمانان نوروزی با جاذبه های تاریخی وطبیعت پیرامون مسجدسلیمان مانند برد نشانده - ابشار های ارپناه - چارطاقی اندیکا - قلعه بردی - قلعه زراس - هفت شهیدان - چم اسیاب - شیمبار و... ارنزدیک اشنا می شدند